آدرس ما
سراسر ایران
سراسر ایران
سیستم عامل یا سامانهٔ عامل operating systemیا به کوتاهی (OS)، نرمافزار سیستمیای است که مدیریت منابع رایانه را به عهده گرفته و بستری را فراهم میسازد که نرمافزار کاربردی اجرا شده و از خدمات آن استفاده کنند. سیستمعامل جزو ضروریترین نرمافزارهای یک سیستم رایانهای است. سیستمعامل خدماتی به برنامههای کاربردی و کاربر ارائه میدهد. برنامههای کاربردی یا از طریق واسطهای برنامهنویسی کاربردی یا از طرق فراخوانیهای سیستم به این خدمات دسترسی دارند. با فراخوانی این واسطها، برنامههای کاربردی میتوانند سرویسی را از سیستمعامل درخواست کنند، پارامترها را انتقال دهند، و پاسخ عملیات را دریافت کنند. ممکن است کاربران با بعضی انواع واسط (رابط) کاربری نرمافزار مثل واسط خط فرمان یک واسط گرافیکی کاربر با سیستمعامل تعامل کنند. برای رایانههای دستی و رومیزی، عموماً واسط کاربری به عنوان بخشی از سیستمعامل در نظر گرفته میشود. در سیستمهای بزرگ و چند کاربره مثل یونیکس و سیستمهای شبیه یونیکس، واسط کاربری معمولاً به عنوان یک برنامهٔ کاربردی که خارج از سیستمعامل اجرا میشود پیادهسازی میشود. نمونههایی از محبوبترین سیستمعاملهای نوین شامل: اندروید، ویندوز، آی او اس، مک اواس، لینوکس، کروم اواس، ویندوز فون، بیاسدی BSD، کیواناکس QNX ، و زد/اواس z/OSمیباشند.
یک سیستم تککاره تنها میتواند یک برنامه را بهطور همزمان اجرا کند، در حالیکه یک سیستم عامل چندمنظوره اجازه میدهد تا بیش از یک برنامه بهطور همزمان اجرا شود. این با به اشتراکگذاری زمان حاصل میشود، که در آن زمان پردازندهٔ موجود بین چندین فرایند تقسیم میشود. این فرایندها هر یک بهطور مکرر در برشهای زمانی توسط یک زیر سیستم برنامهریزی کار سیستم عامل قطع میشوند. چند وظیفهای ممکن است در انواع پیشگیرانه و تعاونی مشخص شود. در چند وظیفهای پیشگیرانه، سیستم عامل زمان CPU را قطع میکند و شکافی را به هر یک از برنامهها اختصاص میدهد. سیستم عاملهای یونیکس مانند، مانند Solaris, Linux و همچنین غیر Unix مانند مانند AmigaOS، از وظیفههای پیشگوییکننده پشتیبانی میکنند. چند وظیفهٔ تعاونی با تکیه بر هر فرایند بهدست میآید تا زمان دیگری را برای سایر فرایندها به صورت تعریفشده فراهم کند. نسخههای ۱۶ بیتی مایکروسافت ویندوز از چندکاره تعاونی استفاده میکردند. نسخههای ۳۲ بیتی ویندوز NT و Win9x از وظایف پیشگیرانه استفاده میکنند.
سیستم عاملهای یککاربره امکان تمایز کاربران را ندارند، اما ممکن است چندین برنامه را به صورت همزمان اجرا کنند. یک سیستم عامل چند کاربره مفهوم اصلی کار چند منظوره را با امکاناتی فراهم میکند که فرایندها و منابع را شناسایی میکنند، از جمله فضای دیسک، متعلق به چندین کاربر، و سیستم به چندین کاربر اجازه میدهد تا همزمان با سیستم ارتباط برقرار کنند. برنامههای زمانبندی سیستم عامل برای استفاده کارآمد از سیستم برنامهریزی کرده و ممکن است شامل نرمافزار حسابداری برای اختصاص هزینهٔ زمان پردازنده، ذخیرهٔ انبوه، چاپ و سایر منابع برای چندین کاربر نیز باشد. در سیستم عاملهای شبهیونیکس یک حالت تککاربره در هستهٔ پشتیبان وجود دارد که برای وقتی است که دیگر هستهها با مشکل مواجه میشوند و نیاز به تعمیر دارند یا رمز کاربر ریشه را بدون دانستن آن بخواهیم تغییر دهیم.
منبع : ویکی پدیا